ΚOINH
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ
Μόνο οργή και
αγανάχτηση μπορούν να προξενήσουν, οι
δηλώσεις του κ Ψαρουδάκη με αφορμή τα
τεκταινόμενα στην κατ’ ευφημισμόν
«κοινωφελή εργασία». Στην ουσία τους
στρέφονται κατά του συνόλου των
εργαζομένων και των στοιχειωδέστερων
δικαιωμάτων τους.
Η ουσία του
προγράμματος:
Οι υπηρέτες
της πλουτοκρατίας και της ΕΕ καταργούν
σωρηδόν θέσεις σταθερής εργασίας και
πετούν στα τάρταρα της ανεργίας χιλιάδες
εργαζόμενους αποψιλώνοντας νοσοκομεία,
σχολεία και κοινωφελείς υπηρεσίες, που
χρυσοπληρώνει ο λαός. Οι ίδιοι, ως
σύγχρονοι Φραγκεστάιν, σκαρφίστηκαν
(η τεχνική της ΕΕ εγγυάται) ένα πρόγραμμα,
παραλλαγή των περιβόητων stage.
Σκοπό έχει και να παγιοποιήσει την
εξαθλίωση των υπηρεσιών και ταυτόχρονα
όχι να αντιμετωπίσει την ανεργία, αλλά
με 5μηνες συμβάσεις, που απαγορεύεται
να παραταθούν, να την ανακυκλώνει (λές
και οι άνθρωποι είναι κατσαβίδια). Να
παγιοποιήσει στη συνείδηση όλων των
εργαζομένων το καθεστώς αυτό.
Ακόμη,
εκμεταλλευόμενοι την δυστυχία που έχουν
σπείρει, τσακίζουν τις Συλλογικές
Συμβάσεις με 625 ευρώ «μηνιάτικο»
ανεξαρτήτως ειδικότητας, προσόντων
κλπ.
Να σκεφτεί
κανείς ότι στην περιβόητη «σύμπραξη
φορέων», που υλοποιούν το αντεργατικό
αντιλαϊκό αυτό έκτρωμα. συμμετέχουν
και οι εργατοπατέρες του Εργατικού
Κέντρου, που κατά τα άλλα διαδηλώνουν
για την υπεράσπιση των συλλογικών
συμβάσεων, την αναβάθμιση του νοσοκομείου
κλπ Τρομάρα τους. Συμμετέχουν βέβαια
και όλες οι γαλαζοπράσινες δημοτικές
πλειοψηφίες, που υλοποιούν πιστά τις
αντιλαϊκές επιταγές του Καλλικράτη
Ψήφο στο πρόγραμμα έδωσε και η δημοτική
παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, που στα μεν μπαλκόνια
μαλιοτραβιέται μαζί τους για τα μνημόνια
αλλά στα συμβούλια ψηφίζει μαζί τους
για την εφαρμογή τους.
Εξ ονόματος
όλων αυτών ο κ Ψαρουδάκης, την ώρα που
αυτός θάπρεπε να απολογείται που κλείνει
ο Οκτώβρης και ακόμη δεν πληρώθηκε ο
Σεπτέμβρης, με απύθμενο θράσος τους
εγκαλεί γιατί ζητούν τα δεδουλευμένα
τους!!!. Λες και του ζήτησαν ελεημοσύνη.
Κουνά το δάκτυλο
και με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τους
λέει ότι είναι πολιτικαντισμός!!! να
διεκδικούν το δικαίωμα για μια σταθερή
δουλειά που θα τους επιτρέψει να ζήσουν
τα παιδιά τους. Οι χορτάτοι κηρύσσουν
τη λιτότητα. Άραγε τι προτείνει ο κ
Ψαρουδάκης και η τάξη για την οποία
δουλεύει; Μήπως να γίνουν κλέφτες ή
μήπως ζήτουλες της αθλιότητας των
«κοινωνικών παντοπωλείων» και των
συσσιτίων; Να γλείφουν και το χέρι σ’
αυτούς που τους εξαθλίωσαν;
Πάει πολύ οι
πολιτικάντηδες του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο
να μπερδεύουν τις συνήθειές τους με το
δίκιο των εργαζομένων.
-Πολιτικαντισμός
είναι να λες ότι «κατόπιν ενεργειών
μας» θα ρθεί 1 εκατομμύριο στο Ρέθυμνο
ενώ την ίδια στιγμή υπερασπίζεσαι την
πολιτική που πήρε πολλαπλά εκατομμύρια
από τους εργαζόμενους και το Ρέθυμνο
με τις απολύσεις, το πετσόκομμα μισθών
και συντάξεων, την άγρια φοροληστεία
του λαού και την προκλητική φοροαπαλλαγή
του κεφαλαίου κλπ κλπ. Πήραν το ψωμί απ’
το τραπέζι και να ζητάν ευγνωμοσύνη
γιατί επέστρεψαν τα ψίχουλα και μάλιστα
δηλητηριασμένα με το δηλητήριο της
υποταγής και της δουλοπρέπειας. Το 1
εκατομμύριο είναι σταγόνα στον ωκεανό
των όσων χρωστάτε. Δεν είναι δώρο είναι
εξεφτελιστική αμοιβή για ζωντανή
ανθρώπινη εργασία που δεν καλύπτει ούτε
τους όρους αναπαραγωγής της.
-Πολιτικαντισμός
και απύθμενο θράσος μαζί είναι να
κατηγορούν τον εργαζόμενο την ώρα που
τον εξαθλιώνουν για να διαθέτουν
δισεκατομμύρια σε «οικονομικά VIAGRA»
(κίνητρα τα λένε στη γλώσσα τους) μπας
και τονώσουν το σάπιο, γερασμένο και
ιστορικά ξεπερασμένο σύστημά τους.
-Πολιτικαντισμός
είναι να παριστάνεις τον ανιδιοτελή
και τον ευεργέτη και να κρύβεις οτι η
δουλειά (το πρόγραμμα δηλαδή) έχει και
θεσμοθετημένη μίζα (5%) για τους φορείς
και τις αμαρτωλές ΜΚΟ που το υλοποιούν.
Συγνώμη νόμιμη προμήθεια τη λένε στις
δουλειές τους. Εμείς την λέμε συνειδητή
εξαγορά της εργατικής αριστοκρατίας
και του κυβερνητικού συνδικαλισμού από
το κεφάλαιο για να αλυσοδένουν τους
εργαζόμενους και φανατικά να υπερασπίζονται
τα συμφέροντά του.
ΥΓ Ας μην
αρχίσουν τις φτηνές δικαιολογίες του
στυλ «και τι να κάναμε» «να μην παίρναμε
ούτε αυτά;» Είναι ενιαία πολιτική τους
να τσακίσουν το λαό και παίζουν άριστα
το ρόλο τους. Γι’ αυτό και όχι μόνο
υλοποιούν τέτοια προγράμματα αλλά
υπερασπίζονται την αντιδραστικότητά
τους. Στρέφονται με απροκάλυπτη μανία
ενάντια στους εργαζόμενους και τα
δικαιώματά τους.
