Η εισήγηση της
ΔΕΥΑΡ και της δημοτικής πλειοψηφίας
για την τιμολογιακή
πολιτική
είναι αποκαλυπτική για τα ιδιαίτερα
επαχθή για τα λαϊκά συμφέροντα σχέδιά
τους.
Με τρόπο
προκλητικό και κραυγαλέο αποσιώπησαν
κάθε οικονομικό, κοστολογικό κλπ στοιχείο
πάνω στο οποίο θα μπορούσε να γίνει μια
ορθολογική κι όχι υποκριτική συζήτηση
για το ύψος των τιμολογίων. Πως γίνεται
το νερό της Αργυρούπολης να μπαίνει
στις δεξαμενές με μόλις 0,05 ευρώ και στη
βρύση μας να φτάνει 2,20.. Πως γίνεται η
ΔΕΥΑ Αρκαδίου, με μεγάλο κοστολογικό
μειονέκτημα (όλο το νερό από γεωτρήσεις),
να είχε 4-5 φορές φτηνότερο τιμολόγιο,
να δίνει εντελώς δωρεάν τα 20 πρώτα
κυβικά, σαν αντιστάθμισμα στην επιβολή
του χαρατσιού και παρ’ όλα αυτά να έχει
1 περίπου εκατομμύριο πλεόνασμα όταν
συνενώθηκε με τη ΔΕΥΑΡ; Καμιά αναφορά
στα πλεονεκτήματα του συστήματος των
άλλων δήμων, που δεν είχαν ΔΕΥΑ (επιχείρηση)
αλλά υπηρεσία ύδρευσης του ίδιου του
Δήμου
Που στηρίχτηκε
όλη τους η συλλογιστική; Σε δύο πίνακες
ο ένας πιο παραπλανητικός και παράλογος
από τον άλλο.
Ο πρώτος
σύγκρινε τις μέσες τιμές του νερού
ανάμεσα στις διαφορετικές ενότητες.
Όμως αυτόματα το χαράτσι, που έχουν
ακόμη ενσωματωμένο στην τιμή της πόλης
έμπαινε στη σύγκριση και στο όνομα της
δήθεν διόρθωσης των δήθεν αδικιών
οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι, σταδιακά
όπως είπαν, οι τιμές πρέπει κάπως να
εξισωθούν. Δηλαδή με άλλα λόγια το
χαράτσι όχι μόνο δεν αφαιρείται αλλά
επεκτείνεται και στην περιφέρεια.
Προφανώς λόγω του ότι πλησιάζουν οι
δημοτικές εκλογές οι αυξήσεις που
επέβαλαν (πάγιο, μικρότερης διάρκειας
λογαριασμοί, αφαίρεση των 10 κμ στ Αρκάδι)
ωχριούν μπροστά σε αυτές που έχουν σκοπό
να επιβάλλουν. Και μόνο που ανοίγουν
τέτοιο θέμα σε τέτοια περίοδο είναι
ενδεικτικό. Είναι φανερό ότι η λογική
τους είναι η εξίσωση των τιμών προς τα
πάνω κι όχι προς τα κάτω.
Το δεύτερο
και πολύ ανησυχητικό στοιχείο, που
επικαλέστηκαν ήταν
ένας πίνακας απίθανου παραλογισμού
και αντιεπιστημονικότητας, που με
κλειστά μάτια στοχοποιούσε τη ΔΕ
Αρκαδίου. Σύγκρινε τον πληθυσμό με το
ενεργειακό κόστος για την ύδρευση. Όλες
οι ΔΕ είχαν μια σχετική ισορροπία αλλά
η ΔΕ Αρκαδίου με το 12,5% του πληθυσμού
φέρονταν να έχει το 27,8% του ενεργειακού
κόστους. Τι σημαίνει αυτό δεν είπαν αλλά
το σςςς, που ακούστηκε στην αίθουσα ήταν
εύγλωττο. Μα κατ’ αρχήν δημιουργούν
εντυπώσεις συγκρίνοντας ασυνάρτητα
πράγματα. Στην περιοχή αυτή έχουμε
τεράστια συγκέντρωση ξενοδοχειακών
μονάδων, που βέβαια δεν μετρούν στον
πληθυσμό και που φυσικά καταναλώνουν
τεράστιες ποσότητες νερού. Και τα παιδιά
του δημοτικού καταλαβαίνουν ότι η
σύγκριση, αν είναι ανάγκη να γίνει,
πρέπει να είναι μεταξύ κυβικών νερού
και ενεργειακού κόστους. Μόνο αν κάποιος
θέλει να παραπλανήσει και να βγάλει
«κουνέλια απ’ το καπέλο» κάνει τέτοιες
ασυνάρτητες συγκρίσεις.
Αλλά και πάλι
η ΔΕ Αρκαδίου είναι η μόνη που δεν μπορεί
να τροφοδοτηθεί από τα νερά της
Αργυρούπολης (με κόστος 0,05/κυβ) και
υποχρεωτικά καταναλώνει ενέργεια με
τις γεωτρήσεις (κόστος0,20 και περισσότερο
ανα κυβικό). Είναι λοιπόν απόλυτα
φυσιολογική η απόκλιση.
Αλλά ο πίνακας
αυτός δεν μαγειρεύτηκε τυχαία. Ψάχνουν
να βρουν αφορμές να αυξάνουν τις τιμές.
Ξέρουν ότι με την απελευθέρωση και
ιδιωτικοποίηση της ενέργειας οι αυξήσεις
θα είναι μεγάλες και απανωτές. Με τον
ανεξέλεγκτο και αυθαίρετο τρόπο που
εγκρίνουν τα τιμολόγια, προετοιμάζουν
το έδαφος για ανατιμήσεις στο νερό μαζί
με κάθε ανατίμηση του ρεύματος. Δεν
δίστασαν μάλιστα να κάνουν και συγκρίσεις
της ΔΕΥΑΡ με την ιδιωτικοποιημένη και
κερδοσκοπική ΔΕΗ.
Η ΛΑΙΚΗ
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, που τα παραπέμπει όλα στο
σοσιαλισμό, διατύπωσε συγκεκριμένη και
σαφή πρόταση για να τους κόψει τη φόρα.
Με δεδομένο
ότι στο νερό προηγούνται οι λαϊκές
ανάγκες και επίσης ότι τα 2,5 εκατ κυβ.
που παίρνουμε από την Αργυρούπολη με
μηδαμινό κόστος είναι αρκετά για την
οικιακή κατανάλωση σε όλο το δήμο
προτείναμε: Ανεξάρτητα από την τεχνική
δυνατότητα να φτάσει παντού, οικονομικά
να είναι αυτή η βάση της οικιακής
τιμολόγησης, με αναπροσαρμογές προς τα
κάτω κι όχι προς τα πάνω. Που σημαίνει
και πάλι άμεση αφαίρεση του χαρατσιού
στην πόλη, διατήρηση των 20 δωρεάν κυβικών
στη ΔΕ Αρκαδίου και χωρίς καμιά αύξηση
στις άλλες ΔΕ.
Το μέσο
κοστολόγιο των γεωτρήσεων και το
ενεργειακό τους κόστος να αποτελέσει
τη βάση κοστολόγησης των επιχειρήσεων
με μια κλιμάκωση από τις μικρές στις
μεγάλες. Έτσι θα αντιμετωπιστούν αυτόματα
και οι τεράστιες και πραγματικές αδικίες,
όπου ξενοδοχειακά μεγαθήρια στις
περιφερειακές ΔΕ πληρώνουν το νερό 2,5
και 3 φορές λιγότερα από τον άνεργο, τον
χαμηλοσυνταξιούχο κλπ. της πόλης. Την
διατυπώσαμε πολύ έγκαιρα αλλά ακόμη
δεν τοποθετήθηκαν και ούτε προβλέπουμε
να τοποθετηθούν. Και η πλειοψηφίας αλλά
και η συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση.
Τι στάση
κράτησαν όμως οι άλλες δημοτικές
παρατάξεις και στο θέμα της αφαίρεσης
του καταργημένου πλέον χαρατσιού αλλά
και στη γενικότερη ληστρική τιμολογιακή
πολιτική της ΔΕΥΑΡ;
Όχι μόνο οι
λεγόμενες «νεοφιλελεύθερες», «μνημονιακές»
αλλά και οι δήθεν «αριστερές» και
«αντιμνημονιακές» αγνόησαν επιδεικτικά
το θέμα με το καταργημένο χαράτσι και
χωρίς έστω ίχνος κριτικής και διαφοροποίησης
στήριξαν την στρατηγική εμπορευματοποίησης
και ιδιωτικοποίησης του νερού Οι
διαφορές τους είναι στον τρόπο κι όχι
στο σκοπό αλλά ακόμη κι αυτές τις διαφορές
τώρα τις παραμέρισαν.
Η παράταξη του
ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα εκθείασε κι όλας, άκουσον
άκουσον, «την πολύ καλή δουλειά που
γίνεται στη ΔΕΥΑΡ»!!!
Νομίζαμε πως
παίζοντας το ρόλο του «λαγού» του ΠΑΣΟΚ,
ενάντια στο ΠΑΜΕ, στις πρόσφατες εκλογές
του Εργατικού Κέντρου, ξόφλησαν τις
«επιταγές» της ανάδειξής τους, απ’ το
πουθενά, στην προεδρεία των εργαζομένων
της ΔΕΥΑΡ. Κάναμε λάθος.
Φαίνεται πως
η θέση πάει πακέτο με το… θυμιατό της.
Όσο πιο
γρήγορα καταλάβει ο λαός πως δεν υπάρχουν
σωτήρες κι όσοι τους παριστάνουν είναι
«κοπτήρες», τόσο πιο γρήγορα θα πάρει
την υπόθεση στα δικά του χέρια οργανωμένος
και αποφασισμένος.
Μια αφορμή
είναι το χαράτσι αυτό. Ας δοκιμάσουμε
