Στις 3/12/2021 συζητήθηκε στο ΔΣ η πρόταση της Δημοτικής Αρχής (συμφώνησε και η παράταξη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ) για την σύσταση της Αναπτυξιακής Εταιρείας του Δήμου 

Ακολουθεί η τοποθέτησή μας που εξηγεί και την καταψήφισή μας. 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΑΕ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΡΕΘΥΜΝΗΣ

Η δημοτική αρχή ακολουθώντας την κοινή στρατηγική ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που ανοιχτά πλέον ομονοούν και μέσα στο ΔΣ. Εφαρμόζοντας το αντιλαϊκό    ευρωενωσιακό και κρατικό νομικό οπλοστάσιο, που διαμόρφωσαν οι κυβερνήσεις τους (Καλλικράτης και Κλεισθένης Ι, τον ν 4548/2018 για τις ΑΕ και 4674/2020 «Στρατηγική αναπτυξιακή προοπτική των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης», κ.ά.), υλοποιεί σήμερα ένα ακόμη αποφασιστικό βήμα.

Τον αναπτυξιακό οργανισμό ΟΤΑ ΑΕ. 

Μπορεί κάλλιστα να ονομαστεί και Δήμος ΑΕ αφού  όλοι οι τομείς του δήμου και το  έργο τους, εντάσσονται στο πλαίσιο λειτουργίας της αναπτυξιακής. ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΛΗΞΙΑΡΧΕΙΟ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ απέξω!

Το πρόσχημα είναι η υποστήριξη των δήμων και του δικού μας φυσικά που στενάζουν κάτω από την τεράστια έλλειψη προσωπικού. Αφού σχεδιασμένα στραγγάλισαν τις δημοτικές υπηρεσίες από το αναγκαίο προσωπικό χώρια το οικονομικό, τώρα παρουσιάζουν ως φάρμακο την ουσιαστική περιθωριοποίησή τους. Το πέρασμα των κρίσιμων αρμοδιοτήτων τους στην νέα ΑΕ με την ιδιωτικοοικονομική της λειτουργία, την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών κλπ.

Μόνο τα τεράστια και περιττά κόστη διοικητικής λειτουργίας του νέου φορέα να αναλογιστεί κανείς, αντιλαμβάνεται ότι η σύστασή τους μόνο ως πρόσχημα χρησιμοποιεί την έλλειψη προσωπικού. Πολλαπλάσιο προσωπικό θα μπορούσε να στελεχώνει τις δημοτικές υπηρεσίες χωρίς καμιά απολύτως επι πλέον επιβάρυνση αφού ούτως ή άλλως υπάρχουν όλες οι διοικητικές και υποστηρικτικές λειτουργίες. Με τα 2,8 εκατ που προβλέπονται να είναι τα λειτουργικά έξοδα της ΑΕ κατά τον 4^ο χρόνο λειτουργίας της θα μπορούσε να προσληφθεί πολλαπλάσιο προσωπικό και να καλυφθούν πλήρως οι ανάγκες της Τεχν. Υπηρεσίας για τις οποίες γίνεται λόγος.

Ο πραγματικός λόγος επομένως δεν είναι αυτός.

Ο πραγματικός λόγος είναι ότι παρά τα αλλεπάλληλα βήματα που έγιναν από όλες τις κυβερνήσεις το δημόσιο και οι δήμοι να υπηρετούν κάθε επιθυμία και απαίτηση των επενδυτών και των μεγαλοεπιχειρηματιών δεν είναι ακόμη ικανοποιημένοι.

Χρειάζονται ακόμη πιο «ευέλικτα», ουσιαστικά ανεξέλεγκτα  εργαλεία, για την στήριξη των επιχειρηματικών συμφερόντων, το κτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων και των λαϊκών αναγκών.  Τέτοιο ανεξέλεγκτο πλαίσιο εξασφαλίζει το πλαίσιο της ΑΕ. Και μάλιστα ΑΕ που εξασφαλίζεται να μην έχουν κανένα απολύτως έλεγχο ούτε από το ίδιο το ΔΣ. Και βεβαίως με καθεστώς ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας μακριά από το δημόσιο λογιστικό, τα εποπτικά και ελεγκτικά όργανα του δημοσίου κλπ.

Όσο για τους ισχυρισμούς ότι επιτελούν δημόσιους και κοινωφελείς σκοπούς είναι κενό γράμμα από τη στιγμή που ούτε μηχανισμοί που θα το κρίνουν αυτό υπάρχουν και πολύ περισσότερο εξοστρακίζεται κάθε έννοια διαφάνειας και κοινωνικού ελέγχου.   Εξ άλλου σε κάθε ταξική κοινωνία η κυρίαρχη τάξη βαφτίζει κοινωνικό και εθνικό το συμφέρον της τσέπης της και μόνο αυτό.

Οι λεγόμενες Αναπτυξιακές Α.Ε., με νέο  θεσμικό πλαίσιο - υπό τον  τίτλο Αναπτυξιακοί Οργανισμοί – συνιστούν ένα άλλο μείγμα ευελιξία τους, αναφορικά με την πρόσληψη  προσωπικού, στις εργασιακές σχέσεις και το μισθό,  δίνοντας τους την δυνατότητα να δρουν με  ευρύτερα χωροταξικά όρια, να διαχειρίζονται διαφορετικά  χρηματοδοτικά  προγράμματα και εργαλεία, να μπαίνουν με την συνδρομή του δημοσίου, τραπεζών σε ποικίλα επενδυτικά αντικείμενα με σύμπραξη πολλών δήμων, Περιφερειών , Δικτύων και συνδέσμων τους,  με την συμμετοχή  ΠΕΔ, ΚΕΔΕ, ΕΝΠΕ, επιμελητηρίων, πανεπιστημίων, εργοδοτικές ενώσεις και πάει λέγοντας.

 

Αυτή η μορφή δεν είναι καινούργια ούτε καινοτόμα. Είναι παλιά και έχει αποτύχει. Απόδειξη, η χρεοκοπία πολλών «Αναπτυξιακών» μέχρι σήμερα, με διασπάθιση χρημάτων του ελληνικού λαού. Ξαναχρησιμοποιούνται τα γνωστά φθαρμένα υλικά, που έχουν φορτώσει με χρέη το λαό.

Στόχος είναι να τρέξουν ακόμη πιο πολλά επιχειρηματικά πρότζεκτ  να έχουν πιο ενεργό ρόλο στην εξειδίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής, να κάνουν «πιο ελκυστικό» το γεωγραφικό χώρο του Δήμου για την προσέλκυση κεφαλαίων και  επενδύσεων. Η πιό αποφασιστική συνδρομή του δήμου σε έργα και υποδομές που υπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς και τις απαιτήσεις των μονοπωλιακών ομίλων, όπως της τουριστικής προβολής και διαφήμισης, των υποδομών που χρειάζεται, της απελευθέρωσης της Ενέργειας και της προώθησης  των  ΑΠΕ, των ψηφιακών επενδύσεων, των μεταφορών, της μονοπώλησης της αγροτικής παραγωγής,  την επιχειρηματική εκμετάλλευση της πολιτιστικής και αθλητικής ζωής, την διαχείριση των απορριμμάτων,  την επιχειρηματική αξιοποίηση φυσικών πόρων και δημοτικής γης  από το τουριστικό και άλλο κεφάλαιο, την ληστρικά  μακρόχρονη  παραχώρηση σε  επιχειρηματικούς ομίλους  της δημοτικής ακίνητης περιουσίας και των υποδομών με συνοδεία προκλητικών φοροαπαλλαγών και διευκολύνσεων.

Δεν τα λέμε εμείς, η εισήγηση τα λέει που ορίζοντας τους τομείς δράσης της νέας ΑΕ δεν ξεχνά να επαναλαμβάνει ως αναγκαίο συστατικό την σύμπραξη του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα.

Οι τεχνικές υπηρεσίες θα συνεχίσουν να είναι αποδιοργανωμένες, οι τεχνικοί θα παραμένουν στην γύρα χωρίς εργασιακά δικαιώματα και μόνιμη δουλειά, το δε κόστος  μελετών και έργων θα εκτοξευτεί στα ύψη.

Η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών δομών και υπηρεσιών θα ενταθεί ακόμη περισσότερο και η λογική της ανταπόδοσης, του να παραμονεύει σε κάθε σου βήμα σε κάθε σου ανάσα ο εισπράκτορας (πιθανότατα ψηφιακός και πιο αδίστακτος) θα απογειωθεί. 

Με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα προχωράτε στο δρόμο μιάς ανάπτυξης για τους λίγους παρουσιάζοντάς την ως δήθεν μονόδρομο για να ζήσουν και οι πολλοί, να περιοριστεί τάχατες η φτώχεια και οι κοινωνικοί αποκλεισμοί. Παρ’ όλη όμως την προπαγάνδα δεν μπορεί να κρυφτεί πως εδώ και 30 χρόνια παρ’ όλη την τεχνολογική πρόοδο, την ραγδαία αύξηση του παραγόμενου από τους εργαζόμενους πλούτου, παρ’ όλα αυτά η κάθε μια γενιά καλείται να ζήσει με πολύ χειρότερους όρους απ’ ότι οι προηγούμενες. 

 Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση των αρμοδιοτήτων των Τεχνικών Υπηρεσιών και στην λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με τη λογική κόστους- οφέλους.

Ο σχεδιασμός των τεχνικών έργων, η ιεράρχηση, η εκπόνηση των μελετών, η εκτέλεση και η επίβλεψη μόνο εάν γίνεται μέσα από ένα κεντρικό σχεδιασμό και φορέα, μπορεί να βάζει μπροστά τις λαϊκές ανάγκες  σε υποδομές, σχολεία, νοσοκομεία, παιδικούς σταθμούς κλπ.

Ως εκ τούτου, η Λαϊκή Συσπείρωση, όχι μόνο καταψηφίζει την εισήγηση για τη σύσταση της ΑΕ αλλά καταγγέλλει τον όλο σχεδιασμό, που οδηγεί στην παράδοση τομέων και δράσης, έργων, υπηρεσιών και δομών των ΟΤΑ στην ιδιωτικοοικονομική λογική, στην ουσία στο ιδιωτικό κεφάλαιο, σε βάρος των λαϊκών αναγκών, των έργων και υπηρεσιών που έχει ανάγκη ο τόπος.