Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
θεωρεί δικαιολογημένες και εύλογες τις
ανησυχίες των κατοίκων στα Τρία
Μοναστήρια, για την σχεδιαζόμενη
λειτουργία του Σταθμού Μεταφόρτωσης
Απορριμμάτων (ΣΜΑ) στην περιοχή τους.
Όχι πως φταίει ο ίδιος ο σταθμός αλλά
το γεγονός ότι όλες οι μέχρι σήμερα
διαβεβαιώσεις του κράτους και των
δημοτικών αρχών, όταν σχεδιάζουν τέτοιες
υποδομές, περί σεβασμού του περιβάλλοντος
και της υγείας των κατοίκων έχουν
αποδειχθεί κενές περιεχομένου. Τρανό
παράδειγμα ο ΧΥΤΑ και τα βάσανα των
κατοίκων της ΔΕ Αρκαδίου, του περιβάλλοντος
κλπ. Οι κ Μαρινάκης, Νίνος, Ανδρουλάκης
βιάστηκαν να κόψουν κάθε συζήτηση στο
τελευταίο ΔΣ για να ανακόψουν τις
διαμαρτυρίες.
Οι ΣΜΑ δημιουργούνται
για την μεταφόρτωση των απορριμμάτων
σε μεγάλα containers για την
μεταφορά στους χώρους απόθεσης (ΧΥΤΑ,
ΧΥΤΥ κλπ). Μειώνονται δραστικά τα
δρομολόγια, τα έξοδα αποκομιδής, η
κυκλοφορία των απορριμματοφόρων και η
συνακόλουθη περιβαλλοντική και αισθητική
επιβάρυνση. Έχει αποδειχθεί πως η
λειτουργία του ΣΜΑ είναι αποδοτική όταν
η απόσταση από τον χώρο απόθεσης είναι
τουλάχιστον 30 χιλιόμετρα και η ημερήσια
παραγωγή απορριμμάτων είναι τουλάχιστον
20 τόνους ημερησίως. Στην περίπτωσή μας
η απόσταση είναι μικρότερη αλλά η
ημερήσια παραγωγή τετραπλάσια. Υπάρχει
επομένως ανάγκη λειτουργίας ΣΜΑ.
Για να είναι όμως
αποδοτική πρέπει να χωροθετηθεί κατά
το δυνατόν πλησιέστερα στο κέντρο βάρους
των δρομολογίων περισυλλογής και της
διαδρομής προς τον ΧΥΤΑ. Από την άποψη
αυτή τα Τρία Μοναστήρια δεν είναι η πιο
ενδεδειγμένη λύση.
Η απόσταση που σήμερα
διανύουν τα απορριμματοφόρα (με αφετηρία
τις σημερινές εγκαταστάσεις της
υπηρεσίας) είναι με επιστροφή 44 χιλιόμ.
Με την τοποθέτηση του ΣΜΑ στα Τρία
Μοναστήρια μειώνονται τα δρομολόγια
στο 1/3 αλλά η απόσταση αυξάνεται στα 60
χιλιομ. Θα υποχρεωθούν επίσης όλα τα
απορριμματοφόρα να εκτελούν την πρόσθετη
διαδρομή ΒΟΑΚ-Τρία Μοναστήρια (10 χιλιόμ
περίπου με επιστροφή).
Σήμερα η μεταφορά με
τα απορριμματοφόρα στον ΧΥΤΑ κοστίζει
πραγματικά (κι όχι με τις εξοργιστικές
υπερκοστολογήσεις του δήμου) 210 χιλ το
χρόνο. Η μεταφορά με containers
από τα Τρία Μοναστήρια μπορεί να
περιοριστεί στις 100 χιλ ευρώ, αν η
εργασία γίνεται από το Δήμο. Θα
προστεθεί όμως το κόστος μεταφοράς στα
Τρία Μοναστήρια, που ύστερα από κάποιες
παραδοχές, υπολογίζεται στα 65 χιλ το
χρόνο. Το οικονομικό επομένως όφελος
ΥΠΟ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ είναι περί τις 50 χιλ
το χρόνο και αντίστοιχο μπορούμε να
θεωρούμε το περιβαλλοντικό κλπ που δεν
αποτυπώνεται σε αριθμούς. Με την επιλογή
ενός πιο κεντροβαρικού σημείου τα οφέλη
θα μπορούσαν να διπλασιαστούν.
Με την επιλογή όμως της
ιδιωτικοποίησης του ανοικτού ΣΜΑ, που
προωθείται μέσα από τον διαγωνισμό
«καθαριότητα οδοκαθαρισμός», τα όποια
οφέλη όχι μόνο εξανεμίζονται αλλά η
λειτουργία του γίνεται πολύ επιζήμια
για το δήμο και τους δημότες. Ο δήμος
παραχωρεί την λειτουργία του στην
HELESI, αποζημιώνοντάς την
με το αστρονομικό ποσόν των 331 χιλ ευρώ.
Θα επιβαρυνθεί και το κόστος μεταφοράς
προς τα Τρία Μοναστήρια (65 χιλ περίπου)
και έτσι το σημερινό κόστος των 210 χιλ
ΧΩΡΙΣ ΣΜΑ, θα εκτιναχθεί με τον
ιδιωτικοποιημένο ΣΜΑ στα 400 χιλ περίπου!!!
Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε και τις
άλλες εξόφθαλμες υπερκοστολογήσεις
του «καθαριότητα οδοκαθαρισμός»
οδηγούμαστε σε μια μόνιμη αιμορραγία
των δημοτών και των οικονομικών, που αν
δεν ακυρώνουν τουλάχιστον περιορίζουν
τις δυνατότητες εκσυγχρονισμού των
υποδομών και των τεχνικών μέσων, ώστε
πραγματικά να προστατεύεται το περιβάλλον
και η υγεία των δημοτών από τη λειτουργία
του όλου συστήματος μαζί και του ΣΜΑ.
Κι όλ’ αυτά με τη δικαιολογία ότι δεν
πρέπει να διαθέσουμε σήμερα τα 250 χιλ
ευρώ, που είναι ο προβλεπόμενος εξοπλισμός
του ανοιχτού ΣΜΑ γιατί όταν θα γίνει ο
σταθερός θα επιδοτηθούμε γι’ αυτόν. Μα
σε 1,5 χρόνο τα ίδια χρήματα θα τα έχουμε
πληρώσει ήδη στον εργολάβο !!!
Επομένως το θέμα
χωροθέτησης του ΣΜΑ είναι υπαρκτό.
Γίνεται ακόμη μεγαλύτερο γιατί όλος ο
σχεδιασμός δεν γίνεται με κριτήριο το
συμφέρον των δημοτών, τα δικαιώματα των
εργαζομένων στην καθαριότητα, την
προστασία του περιβάλλοντος και της
υγείας μας αλλά όλ’ αυτά υποτάσσονται
σε ένα και μοναδικό σκοπό: Την μεγάλη
κερδοφορία και την συσσώρευση απίστευτου
πλούτου από τα ιδιωτικά συμφέροντα, που
συμπλέκονται με τις τοπικές εξουσίες
για να καρπώνονται την χρυσοφόρα πίτα
του γκρίζου χρυσού των σκουπιδιών. Σ’
αυτούς τους σχεδιασμούς συναίνεσαν οι
κ Μαρινάκης, Νίνος, Ανδρουλάκης.
Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
προφανώς και είναι αντίθετη με αυτούς
τους σχεδιασμούς. Απαιτεί την κατάργηση
της ανταποδοτικότητας, που επιτρέπει
την ανεξέλεγκτη ουσιαστικά επιβάρυνση
των δημοτών και τη λογική «ξένο ψωμί
δικό μας μαχαίρι». Την απαγόρευση της
ανάθεσης των υπηρεσιών καθαριότητας
και διαχείρισης των σκουπιδιών σε
ιδιώτες. Την δημιουργία ενιαίου δημόσιου
φορέα με χρηματοδότηση απ’ την κρατική
φορολογία, που μαζί με τους δήμους θα
αναλάβει όλο το σύστημα διαλογής στην
πηγή, περισυλλογής, ανακύκλωσης και
εκμετάλλευσης των ανακυκλώσιμων, τελικής
διάθεσης των υπολειμμάτων.
Ρέθυμνο 22/1/2019
