Δείξαμε χθες ότι στα
«μετρημένα κουκιά» της μισθοδοσίας, η
μελέτη κατάφερε μια υπερτιμολόγηση
μαμούθ 220.000 ευρώ σε βάρος του δήμου. Κάτι
ανάλογο κάνουν και στην προμήθεια του
εξοπλισμού. Ενώ ο δήμος όπως θα δούμε
έχει τα λεφτά να προμηθευτεί τουλάχιστον
τον αναγκαίο, ενώ έτρεξε και πρόγραμμα
(Φιλόδημος) για να χρηματοδοτηθεί,
ισχυρίζονται ότι δεν έχει και πρέπει
να δανειστεί με 4,95% και μάλιστα με δάνειο
8ετίας. Συγκρίνουν λοιπόν την λογιστική
απόσβεση του εργολάβου με την τοκοχρεωλυτική
δόση του υποτιθέμενου δανείου, που
προφανώς είναι μεγαλύτερη, για να μας
πουν ότι δεν συμφέρει το δήμο να έχει
δικό του εξοπλισμό και πρέπει στο
διηνεκές να τον νοικιάζει και μάλιστα
στο 10% της τιμής κτήσης του!!! Με αυτή τη
κομπογιαννίτικη λογική κανένα πάγιο
δεν πρέπει να αγοράζουμε γιατί
βραχυπρόθεσμα η αγορά πάντα είναι
ακριβότερη από τη μίσθωση.
Αφού λοιπόν με αυτές
τις κραυγαλέες υπερτιμολογήσεις
δημιούργησαν τα προσχήματα για να πάει
στον εργολάβο η δουλειά, με μια σειρά
από χοντροκομμένα λάθη οδηγούνται στην
υπερκοστολόγηση της ταρίφας, για να
πληρώνουμε στη HELESI δεκάδες
χιλιάδες ευρώ, που προφανώς δεν ξοδεύει
αλλά αυξάνουν τα αφανή της κέρδη.
●Τα 44 χιλμ με επιστροφή
Μυσσίρια ΧΥΤΑ, τα κάνουν 65 χιλμ. Με
ανεβασμένο στα 0,87(::) το κόστος
πετρελαίου/χιλμ καταλήγουν σ’ ένα
ετήσιο κόστος καυσίμων για το δήμο, ΜΟΝΟ
για τη μεταφορά στο ΧΥΤΑ 246.834,90 ευρώ!!!
Μόνο τα χιλιόμετρα να διορθώσουμε,
πέφτει στα 167.088. Κι αυτό είναι ανεβασμένο.
Αν πρόσεχαν λίγο περισσότερο θα έβλεπαν
ότι το 2017 όλη η υπηρεσία καθαριότητας
κατανάλωσε σε καύσιμα και λιπαντικά
326.819 ευρώ συμπερ. ΦΠΑ (Οικον. Υπηρ
απολογιστικά στοιχεία καθαριότητ.
2017). Αν τα 246,8 ήταν για τη διαδρομή Μυσσίρια
ΧΥΤΑ, τότε φτάνουμε στον παραλογισμό
ότι για όλη την περισυλλογή στις εσχατιές
του δήμου, τις 2-3 καθημερινές διαδρομές
στα Χανιά, την περισυλλογή των κλαδοκάθαρων,
τις εργασίες των φορτωτών κλπ στους
αγροτικούς δρόμους, στις παραλίες και
ένα σωρό άλλες δουλειές, ξοδέψαμε μόλις
80.000 ευρώ.
Με αυτά τα «μικρά»
λαθάκια, που με τους πολλαπλασιασμούς
γίνονται τεράστια, το σημερινό κόστος
μεταφοράς στο ΧΥΤΑ εκτοξεύεται στα 440
χιλ. υπερτιμολογημένο τουλάχιστον κατά
100 χιλ. Κι αντί ο δήμος με ένα τράκτορα
και 2-3 κοντέινερς, να περιορίσει στο 1/3
τα δρομολόγια και κάτω του 1/2 το κόστος,
παραχωρεί αυτό το όφελος στον εργολάβο,
πληρώνοντάς του 331 χιλ το χρόνο!!! Αυτό
δηλ που είναι το σημερινό πραγματικό
κόστος των 12 διαδρομών.
●Μας χρεώνουν 245.000 με
το ΦΠΑ το χρόνο για την απόσβεση του
εξοπλισμού όταν δεν υπάρχει κανένας
ουσιαστικός έλεγχος. Πληρώναμε πχ περί
τα 40 χιλ το χρόνο για να πλένονται μέσα
σε όχημα-πλυντήριο οι κάδοι με τρόπο
ασφαλή και υγιεινό μια φορά το μήνα.
Αποκαλύφτηκε πως το πλυντήριο δεν
χρησιμοποιούνταν καν (μπορεί και να μην
ήταν και στο Ρέθυμνο). Όταν υπήρχαν
παράπονα, έπλεναν με ένα απλό το πιεστικό,
μολύνοντας τον τόπο με διαφεύγοντα
ζουμιά.
Αν αφαιρέσουμε το ΣΜΑ
για την υπόλοιπη δουλειά, στην Π Πόλη
θα πληρώνουμε 1.320.000 το χρόνο. Δίνουμε
δηλ 120 χιλ παραπάνω για την δουλειά που
πρόβλεπε η προηγούμενη σύμβαση και
μάλιστα μειωμένη αφού του αφαιρούν και
κάποιους οικισμούς.
●Αλλά αυτό που δεν έχει
προηγούμενο είναι ο σπαστήρας των
στρωμάτων. Τον κοστολογούν 400.000 ευρώ.
Διαμαρτύρεται λέει ο ΧΥΤΑ, που πηγαίνουμε
τα στρώματα των ξενοδοχείων. Θα φέρει
ο εργολάβος ένα φορητό σπαστήρα να
τα διαλύει. Θα δουλεύει 2-3 φορές το χρόνο.
Τι θα πληρώνουμε; 40.000 το χρόνο για
αποσβέσεις, συν 15.000 καύσιμά, συν 30.000
ανταλλακτικά, συν 1200 ασφάλεια, συν 20.688
ΦΠΑ. Σύνολο 106.888 ευρώ για 2-3 φορές το
χρόνο !!! Με το ίδιο μηχάνημα η HELESI,
θα κλείσει κάμποσες παρόμοιες συμφωνίες.
Σ’ ένα χρόνο θα αποσβέσει 3-4 σπαστήρες.
Από ένα ολόκληρο ΔΣ μόνο εμείς είδαμε
τον εξοργιστικό ανορθολογισμό και μας
αποπαίρναν κι από πάνω γιατί προσπαθούσαμε
να τον αναδείξουμε!!! Αλλά και πάλι δεν
ίδρωσε το αυτί τους. Ακόμη κι αυτό το
ψήφισαν!
Η αγορά και εγκατάσταση
μηχανημάτων περιστασιακής χρήσης και
μάλιστα επεξεργασίας, όχι συλλογής,
είναι υπόθεση περιφερειακού σχεδιασμού
και όχι κάθε δήμου χωριστά. Μόνο έτσι
οι οικονομίες κλίμακας μπορούν να
λειτουργούν υπερ των δημοτών. Αλλιώς
γίνονται παγίδες υπέρ των μεγαλόσχημων
επιχειρηματιών. Μέχρι τότε ας υποχρεώνουμε
τους ξενοδόχους να πληρώνουν κανένα
μεροκάματο για να διαχωρίζουν τον
σκελετό από το ύφασμα. Να πουλάμε το
μέταλλο του σκελετού και να ανακυκλώνουμε
το ύφασμα. Αλλά κι ένα εργαζόμενο να
προσλάβουμε να κάνει μόνο αυτή τη δουλειά
10 φορές λιγότερα θα πληρώνουμε από το
σπαστήρα, που στα χέρια της κάθε HELESI
αντί να μειώνει το κόστος το πολλαπλασιάζει.
Είπε ο δήμαρχος να μην
ανησυχούμε γιατί αν δίνουμε πολλά, θα
‘ρθει ο ανταγωνισμός να τα ρίξει. Δεν
ξέρει άραγε ότι οι μεγάλοι όμιλοι έχουν
μοιράσει τα «οικόπεδα» για να μην μπαίνει
ο ένας στα πόδια του άλλου. Ο όμιλος της
HELESI με δραστηριότητα στην
Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Ιταλία, εισηγμένος
στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, εδώ και
χρόνια «κλειδώνει» δήμους στην Κρήτη;
Ότι με τις θυγατρικές του (Περιβαλλοντική
και άλλες), ανά πάσα στιγμή μπορεί να
καταθέσει 2-3 προσφορές, με διαφορετικές
ονομασίες και ΑΦΜ, γραμμένες από το ίδιο
πάντα χέρι; Ας αφήσει λοιπόν τους
δικολαβισμούς.
Να γιατί μπροστά σ’
αυτά, η σκανδαλώδης διαχείριση στην
ΚΕΔΗΡ φαντάζει παρθεναγωγείο. Εκεί σε
4 χρόνια διασταυρωμένα χάθηκαν 340-350 χιλ,
που στο μεγαλύτερο μέρος τους μπόρεσαν
να επιστραφούν. Εδώ κάθε χρόνο
χάνουμε 300-400 χιλιάδες ευρώ, που δεν θα
επιστραφούν ποτέ.
Ο δήμος μπορεί αυτή τη
δουλειά να την οργανώσει εξοικονομώντας
κάθε χρόνο τα χρήματα αυτά. Να έχει το
δικό του εξοπλισμό, το δικό του έλεγχο,
την δική του τεχνογνωσία. Αν δεν τάχεις
αυτά τα πληρώνεις πολύ ακριβότερα από
την πραγματική τους αξία και στο διηνεκές.
Μπορεί να δίνει δουλειά σε περισσότερους
ανθρώπους. Να έχει ακόμη καθαρότερη την
πόλη. Αν και κλώτσησαν την ευκαιρία να
εξασφαλίσουν χρηματοδότηση, τα λεφτά
για τον πραγματικά αναγκαίο εξοπλισμό,
κι όχι για τους σπαστήρες και τα φύκια,
υπάρχουν. Το αδέσμευτο πλεόνασμα της
καθαριότητας είναι 1,2 εκατ. 500 χιλ είναι
το πλεόνασμα της ανακύκλωσης. Ήδη
περισσεύουν. Κλείνοντας ο χρόνος, θα
προστεθεί και το πλεόνασμα από τη φετινή
χρήση. Μπορούν αλλά δεν θέλουν. Ένας
λόγος που η Πάτρα έγινε αγνώριστη είναι
ότι έφυγαν άρον άρον τα τρωκτικά των
εργολάβων. Αξιοποιήθηκαν και εξοπλίστηκαν
όσο γίνονταν οι δημοτικές υπηρεσίες.
Κανένας ιδιώτης δεν μπορεί να ανταγωνιστεί
τα έργα που γίνονται με ίδια μέσα, με
αυτεπιστασία.
Για άλλη μια φορά
αποδεικνύονται δύο θέσεις κλειδιά της
ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ: Η κατάργηση της
ανταποδοτικότητας (το παραδάκι του λαού
είναι εύκολη λεία για τα συμφέροντα)
και η κατάργηση κάθε ιδιωτικής εμπλοκής
στην συλλογή και διαχείριση του «γκρίζου
χρυσού» των σκουπιδιών. Έτσι το κόστος
διαχείρισης θα πέσει κατακόρυφα και
μπορεί και να μηδενιστεί από την
εκμετάλλευση των ανακυκλώσιμων υλικών,
που σήμερα είναι 100% ιδιωτική και με
όρους εξοργιστικούς. Θα μπορούμε να
έχουμε αξιοπρεπές και υγιεινό περιβάλλον.
Εργαζόμενους με στοιχειώδη δικαιώματα.
Δημότες χωρίς τη θηλιά των τελών. Οι
μόνοι που θα χάσουν θα είναι οι μεγαλόσχημοι
επιχειρηματίες και όσοι τους υπηρετούν.
