ΔΗΜΟΣ: ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΦΑΙΜΑΞΗΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ, ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ.

Στην τελευταία συνεδρίασή του το Δημ. Συμβ. ενέκρινε την προσαρμογή του δήμου στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου της 18/11/12 και στον βαθιά αντιλαϊκό μηχανισμό του «Παρατηρητήριου». Ουσιαστικά είναι το μνημόνιο διαρκείας, που μέσω των δήμων θα πληρώνει η λαϊκή οικογένεια όχι μόνο για τα σπασμένα της κρίσης αλλά και για το πανάκριβο λίπασμα της ούτως ή άλλως βραχύβιας και αναιμικής καπιταλιστικής ανάπτυξης, που γρήγορα θα ξαναεξελιχθεί σε κρίση..

Παρά τις αρχικές, άνευ περιεχομένου αντιδράσεις δημάρχων και δημοτικών παραγόντων (μαζί και του κ Μαρινάκης) περί δήθεν αντισυνταγματικότητας. κατάργησης του δήθεν «αυτοδιοίκητου», τις «απειλές» περί προσφυγής στα συνταγματικά δικαστήρια και στην ΕΕ, τώρα ΟΛΟΙ το στήριξαν και προσπάθησαν να το αγιοποιήσουν, ως τάχατες ένα αθώο εργαλείο παρακολούθησης και ελέγχου των δημοτικών προϋπολογισμών. Για άλλη μια φορά επιβεβαίωσαν τη ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, που από την αρχή χαρακτηρίζαμε τις αντιδράσεις τους «περυσινά ξινά σταφύλια» αφού άφηναν στο απυρόβλητο τον βαθιά αντιλαϊκό ταξικό χαρακτήρα των μέτρων αυτών.

Καμμία σχέση με φτηνιάρικους πολιντικαντισμούς.

Η επαναδιατύπωση της σύμβασης για την καθαριότητα, για να

ισχύσουν οι προβλέψεις του 3863/10 δικαιώνει τις προσπάθειες της

ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ. Είναι ένα μικρό εργαλείο στην υπεράσπιση

των στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργολαβικών εργαζομένων, σε

πείσμα όσων μας κατηγορούν ότι τα παραπέμπουμε όλα στο σοσιαλισμό. Ταυτόχρονα η αποκάλυψη, με αυτό τον τρόπο, του ετήσιου συνολικού ποσού μισθοδοσίας και ασφαλιστικών εισφορών (527.000) έναντι του 1.152.000 που επιβαρύνεται το δημοτικό ταμείο και οι δημότες, επιβεβαιώνουν μέχρι κεραίας όλη μας την πολεμική στην ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας και μας δίνουν νέα εφόδια να τη συνεχίσουμε.

Κατά τη συζήτηση στο ΔΣ στις 30/4, κατηγορηθήκαμε για δήθεν μικροπολιτική και καπηλεία ενός θέματος που θα μπορούσε, λέει, να είχε αντιμετωπιστεί χωρίς αναστατώσεις, αν είχαμε ενημερώσει έγκαιρα την πολιτική ηγεσία του δήμου.

Τέτοιες πρακτικές είναι παντελώς ξένες με τις αρχές και τη διαδρομή μας. Γι’ αυτό, παρά την επιτόπου κατηγορηματική αντίκρουση αυτού του ισχυρισμού, επανερχόμαστε με ημερομηνίες και αριθμούς πρωτοκόλλων, που δεν είχαμε πρόχειρα στο ΔΣ.

Κατ’ αρχήν και μόνο το γεγονός ότι επισημάναμε στην υπηρεσία το ζήτημα ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ της σύμβασης είναι αρκετό για να αποδείξει πως θέλαμε να προλΑβουμε και δεν αναζητούσαμε αφορμές για φτηνιάρικη αντιπολίτευση κατόπιν εορτής.

Δημοτική Αρχή: Σύμβαση για Νέες Μανωλάδες

Όλοι θυμούνται τις καταγγελίες της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ για το δράμα των για 9 πλέον μήνες απλήρωτων εργαζομένων στην μεγαλοεργολαβική εταιρεία καθαριότητας, θυγατρική της HELLESI AE, εισηγμένης στο χρηματιστήριο του Λονδίνου. Τις ευθύνες που αποδίδουμε στη δημοτική αρχή για το εργασιακό Νταχάου, που επικρατεί. Την διαμετρική μας αντίθεση στην ιδιωτικοποίηση. Τις αποκαλύψεις μας για το διαγωνισμό, για τα 400-500 χιλιάδες το χρόνο ληστρική επιβάρυνση των δημοτών.

Στις 11/4 η δημοτική αρχή υπέγραψε τη νέα σύμβαση με την εν λόγω εταιρεία. Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ λίγες μέρες ΠΡΙΝ την υπογραφή και προσπαθώντας να προλάβει αυτό που τελικά έγινε, επεσήμανε στις δημοτικές υπηρεσίες το άρθρο 68 του ν 3863/10.

Βάση της παραγράφου 2 «η σύμβαση είναι άκυρη και απορρίπτεται δαπάνη πληρωμής» αν δεν προβλέπει ρητά: α) αριθμό εργαζομένων β) ημέρες και ώρες εργασίας, γ) συλλογική σύμβαση υπάγονται δ) το συνολικό ποσόν για τους μισθούς, ε) το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών στ) τα τετραγωνικά μέτρα καθαρισμού ανά άτομο. Η παράγραφος 4 ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ (χωρίς προϋποθέσεις και προαπαιτούμενα) το δήμο να ελέγχει την εφαρμογή των ανωτέρω και σε περίπτωση παραβίασης τον ΔΕΣΜΕΥΕΙ να καταγγείλει τη σύμβαση, πληρώνοντας μόνο τους εργαζόμενους και τις ασφαλιστικές τους εισφορές αλλά όχι την εταιρεία.

Με άλλα λόγια προβλέπει ένα στοιχειώδη έστω έλεγχο, για να μην μπορεί, τουλάχιστον απροκάλυπτα, η κάθε εταιρεία να κοροϊδεύει και το δήμο και τους εργαζόμενους.

Να μειωθεί τώρα 50% η τιμή του νερού στη πόλη. Καμία αύξηση στις δημοτικές ενότητες.

1 Οι αναπροσαρμογές στα τιμολόγια της ΔΕΥΑΡ δεν έχουν καμιά σχέση με εξορθολογισμό σε όφελος των λαϊκών αναγκών. Το μόνο που κάνουν είναι να ανεβάζουν αυθαίρετα τις τιμές και την εμπορευματοποίηση του νερού στους πρώην Καποδιστριακούς δήμους, για να μην είναι αυτό αποτρεπτικός παράγοντας της πλήρους ιδιωτικοποίησης και του νερού.

Παρακάμπτουν το γεγονός ότι στους περιφερειακούς δήμους το νερό ήταν σε υποπολλαπλάσιες τιμές αυτών της ΔΕΥΑΡ κι όμως το σύστημα ήταν λειτουργικό και βιώσιμο.

Αντί ναι ανακουφίσουν άμεσα και ουσιαστικά και τους κατοίκους της πόλης, χαρατσώνουν χωρίς καμιά κοστολογική τεκμηρίωση και τους κατοίκους των άλλων δημοτικών ενοτήτων. Είναι ολοφάνερο ότι οι τωρινές αυξήσεις θα 'ναι μόνο η αρχή.

2. Η ονομαστική μείωση (10%) της τιμής στην πόλη, είναι μεγάλη αύξηση σε σχέση με την κατρακύλα του λαϊκού εισοδήματος. Η «ανακούφιση» μετά τη ραγδαία υπερκοστολόγησή, μόνο σαν επικαιροποίηση των τεχνασμάτων του Χότζα μπορεί να εκληφθεί. Όσο για τα ΑΜΕΑ των περιφερειακών δημοτικών ενοτήτων είναι ολοφάνερο ότι όταν η εξίσωση των τιμολογίων ολοκληρωθεί, θα πληρώνουν πολύ περισσότερα από σήμερα.

Με τα τεχνάσματα αυτά καλλιεργείται διαιρετική αντίληψη ανάμεσα στους δημότες πόλης και υπαίθρου. Να νομίζουν οι μεν ότι θα ανασάνουν αν αφαιμάξουν τους δε. Είναι μεγάλη πλάνη. Τα ίδια λέγονταν και με τους δημοτικούς φόρους. Αύξησαν εν μέσω κρίσης τις εισπράξεις 40% αλλά οι υποσχέσεις για μείωση των τελών πήγαν περίπατο παρά τις ομηρικές μάχες της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ στο ΔΣ.

3 Ο Δήμος Ρεθύμνου έχει την τύχη να έχει επαρκείς υδατικούς πόρους, εύκολα και οικονομικά απολήψιμους. Το μέσο κόστος απόληψης δεν ξεπερνά τα 10 λεπτά το κυβικό.

Κι όμως η λαϊκή οικογένεια το χρεώνεται 10-15 φορές επάνω. Έχουμε ένα από τα ακριβότερα τιμολόγια στην Ελλάδα. Είναι επιτυχής εφαρμογή της κεντρικής πολιτικής μετατροπής του σε ακριβό εμπόρευμα.

Η λεγόμενη ανταποδοτικότητα και η χρηματοδότητση μεγάλου μέρους των αναγκαίων έργων από τους δημότες και η ενσωμάτωση στη συνέχεια του ειδικού τέλους 80% στην τιμή του νερού, ενώ έπρεπε να καταργηθεί, οι απώλειες του 35-40% (1,5 εκατομ κυβικά) από το δίκτυο, χωρίς μέτρα αντιμετώπισης, η υπερκοστολόγηση της ΔΕΗ, η επιβάρυνση της μικρομεσαίας κατανάλωσης (μέχρι 100 κυβ.) υπέρ των μεγαλοξενοδόχων και μεγαλοκαταναλωτών, η αποψίλωση των τεχνικών και παραγωγικών συνεργείων της ΔΕΥΑΡ υπέρ των ακριβών εργολαβιών, η γραφειοκρατικοποίηση της λειτουργίας της (και των) ΔΕΥΑΡ και η διόγκωση ενός αντιπαραγωγικού μηχανισμού που αχρηστεύει τις δυνατότητες του προσωπικού και των στελεχών της, είναι διαχρονικές πολιτικές επιλογές κεντρικά και τοπικά που έκαναν το νερό νεράκι έτοιμο για ιδιωτικοοικονομική εκμετάλλευση.

Επιβεβαιώνεται πως πέρα από πρόσωπα και προθέσεις, μόνο με αφετηρία μια πολιτική ριζικής αντίθεσης και σύγκρουσης με την παραπάνω πολιτική μπορεί να αποφεύγονται τα χειρότερα. Αλλιώς η αφομοίωση από αυτήν την πολιτική είναι προδιαγεγραμμένη.

4 Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ θεωρεί πως πρέπει τώρα να μειωθεί η τιμή του νερού για τη λαϊκή κατανάλωση στην πόλη κατά 50% χωρίς καμία αύξηση στις περιφερειακές δημοτικές ενότητες. Και μόνο η αφαίρεση του ειδικού τέλους σε μία τέτοιου μεγέθους μείωση οδηγεί.

Στην κατεύθυνση αυτή να επανεξεταστούν άμεσα και οι κλίμακες των τιμολογίων στην πόλη Χαμηλή, που όμως να καλύπτει τις οικογενειακές ανάγκες (60 κυβ το τρίμηνο), λίγο υψηλότερη για τους μικροεπαγγελματίες και αρκετά υψηλότερη για τις πολύ μεγάλες καταναλώσεις.

Να αντιμετωπιστεί με άμεσα μέτρα το πρόβλημα των τεράστιων απωλειών από το δίκτυο και των τυχόν παράνομων συνδέσεων.

Να ανοίξει άμεσα μέτωπο για τα τιμολόγια της ΔΕΗ αλλά και για την κατάργηση του ΦΠΑ στο νερό και την αποχέτευση, τουλάχιστον σε ότι αφορά την οικιακή κατανάλωση.

Σε ριζική αντίθεση με την φιλομονοπωλιακή εκμετάλλευσή του θεωρούμε το νερό δημόσιο φυσικό πόρο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο και τη φύση. Διεκδικούμε τη δημιουργία εθνικού δημόσιου οργανισμού υδατικών πόρων με παραρτήματα κατά υδατικό διαμέρισμα και την υπαγωγή σε αυτόν του αντικειμένου των ΔΕΥΑ και στόχο την διαχείριση των νερών με πρωταρχικό κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος και των υδατικών αποθεμάτων. Φαίνεται κι από εδώ ότι ακόμη και τα αυτονόητα γίνονται άπιαστα όνειρα στα πλαίσια της καπιταλιστικής-μονοπωλιακής εξουσίας. Η Λαϊκή Συμμαχία είναι αναγκαία για να μην στερηθεί ο λαός ακόμη και το νερό.