Λίγο καιρό πρίν είχαν καταγγείλει την σύμβαση με άλλον ιδιώτη που του είχαν παραδόσει τα τηγανέλαια αλλά μετά από λίγο καιρό, εέιδή κοίταζε τα κέρδη του και όχι το περιβάλλον, αποδείχτηκε εξεραιτικά ασυνεπής.
Η εισήγηση για άλλη μιά φορά, εφού τόνιζε την χρησιμότητα της ανακύκλωσης, επέμενε στην λογική της παράδοσης στους ιδιώτες, για να μειώσουμε τον όγκο των απορριμμάτων κλπ κλπ. Με άλλα λόγια χρήσιμη η ανακύκλωση αλλά τα ανακυκλώσιμα είναι δήθεν του "πεταματού" που τα ξεφορτωνόμαστε παραδίδοντάς τα σε πιστοποιημένους ιδιώτες.
Όταν στο τέλος λέμε οτι σήμερα δεν μπορεί να γίνει αλλιώς παρά μόνο παραχώρηση σε ιδιώτες είναι γιατί το κράτος, η ΕΕ, οι δήμοι δεν επιτρέπουν θεσμικά άλλο τρόπο διαχείρισης και βεβαίως δεν έχουν πάρει και κανένα μέτρο για την δημόσια οργάνωση όλου αυτού του τομέα διαχείρισης και αξιοποίησης του "καφέ χρυσού" των πορριμμάτων.
