ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ                 ΤΟΥ 2021 

Ξεκινούμε με μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση.

 Στην επόμενη συζήτηση του Τ.Π δίπλα σε κάθε έργο που σήμερα θα ψηφιστεί ή που στην πορεία θα ενταχθεί να υπάρχει μια στήλη για τον έλεγχο υλοποίησης του δαπάνες που έγιναν,  ολοκλήρωση ή συνέχιση ή ακόμη και την απένταξή του. Να ξέρουμε τέλος πάντων όχι μόνο τι γράφεται στα χαρτιά αλλά και τι υλοποιείται στην πράξη.

Το λέω γιατί είναι μόνιμη και μάλλον αντιπαραγωγική η σχετική συζήτηση με τον τρόπο που γίνεται. Γιατί βεβαίως είναι ένα θέμα όταν από τα 135 έργα (κωδ 73) που είχε στην αρχή της ψήφισής του το Τ.Π. του 2020 να φαίνεται με βάση τα στοιχεία του Γ τριμήνου να έχουν κινηθεί μόλις τα 47. Από τα συνολικά 29 εκατ ευρώ που πρόβλεπε το προηγούμενο Τ.Π. έχουν μέχρι 30/9 δαπανηθεί 3,76 εκατ ή 17%.

Στην καθαριότητα η επίκληση των μεγάλων δήθεν δαπανών δεν υπηρετούν παρά μόνο την διατήρηση υψηλών δημοτικών τελών. Το προηγούμενο Τ.Π. πρόβλεπε σε έργα 470 χιλ ευρώ. Δαπανήθηκαν οι 40 μόνο χιλ.

02.20.7335.007	Συντήρηση δικτύου ηλεκτροφωτισμού ΔΕ Ρθύμνου	21.000,00
02.20.7335.008	Συντήρηση Ηλεκτροφωτισμού ΔΕ Αρκαδίου	19.000,00

Στοιχεία έκθεσης Γ τριμήνου.

Το καινούργιο Πρόγραμμα παρόλα αυτά εκτοξεύει τα έργα στην καθαριότητα στο 1.150 χιλ (29 φορές πάνω από τις δαπάνες του 2020) φορτώνοντας με 900 χιλ το κτίριο της υπηρεσίας που ακόμη δεν ξέρουμε ούτε που θα γίνει. Κι αυτό βεβαίως για να περάσει την αντίληψη ότι παρά την πανδημία και την κρίση δεν είναι δυνατόν να γίνουν ελαφρύνσεις από τα τέλη.   

Το ίδιο περίπου και στα Νεκροταφεία. 356 χιλ προβλέπονταν 56 δαπανήθηκαν.

Ίδια η εικόνα και στις γενικές χρηματοδοτήσεις. Το φετινό Πρόγραμμα με 3.387 χιλ είναι φωτοτυπία του περυσινού.  

Με τον τρόπο αυτό να γράφετε δηλ πολλά και να υλοποιείτε ελάχιστα και με την χαρακτηριστική ασάφεια στην περιγραφή των έργων πετυχαίνετε σε επίπεδο διακηρύξεων να έχετε έργα για όλα ή καλύτερα σχεδόν για όλα. Για τις παιδικές χαρές, για αθλητικές υποδομές για συντηρήσεις σχολείων. Όμως στην υλοποίηση κυριαρχούν τα κριτήρια της υποβάθμισης των λαϊκών αναγκών και της πρόταξης των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Για εμάς το ερώτημα δεν είναι αν γίνονται πολλά ή λίγα έργα. Αυτή είναι η αγωνία των εργολάβων.

Το ερώτημα είναι:

Ποιος πληρώνει τα έργα (πολλά ή λίγα) που γίνονται και

Ποιόν κατά κύριο λόγο υπηρετούν όσα γίνονται.

Το ποιος πληρώνει έγινε πολύ καθαρό και από την συζήτηση για τα τέλη. Είναι καθαρό και από την γενική εμπειρία του λαού μας ότι αυτός πληρώνει το μάρμαρο και τον κύριο όγκο των εσόδων και του κρατικού και του δημοτικού Π/Υ.

Το ποιόν υπηρετούν τα έργα φαίνεται από το γεγονός ότι η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, της εξωστρέφειας, που πάει χέρι χέρι με την εσωτερική υποτίμηση, την υποτίμηση της τιμής της εργατικής δύναμης και την στέρηση του λαού μας ακόμη και από υπηρεσίες και αγαθά που παράγονται σε πολύ μεγάλη επάρκεια για να εξαχθούν αλλά είναι απλησίαστα για τον ίδιο μας το λαό.

Περισσεύουν τα έργα τουριστικής προβολής και διαφήμισης (για να μην τα επιβαρύνονται αυτοί που εκμεταλλεύονται τον τουρισμό). Την ώρα που στα σχολεία, στα νοσηλευτικά ιδρύματα, υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε βασικά αγαθά και μέσα, την ώρα που οι κοινωνικές υποδομές υποσυντηρούνται και συχνά δίνουν εικόνα εγκατάλειψης, την ίδια ώρα εξασφαλίζεται ότι πιο τεχνολογικά εξελιγμένο για να στηριχθεί και προβληθεί η τουριστική μονοκαλλιέργεια, αλλά και οι άλλες στρατηγικές προτεραιότητες των επιχειρηματικών ομίλων.

Σήμερα με την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι απόλυτα ρεαλιστικό να καλύπτονται με επάρκεια οι σύγχρονες ανάγκες του λαού μας.

Κι όμως. Δείτε πόσο υποφέρει γιατί είναι απροστάτευτος από τις φυσικές καταστροφές και φαινόμενα. 

Αν ανατρέξετε στις προηγούμενες συζητήσεις του Τεχν. Προγρ. δεν θα βρείτε ούτε μία που να απουσιάζει το αίτημα για έργα πρόληψης των φυσικών καταστροφών. Αν και δαπανήθηκαν πολλά δις με τα ΕΣΠΑ κλπ τα έργα προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού δεν ήταν και δεν είναι επιλέξιμα ούτε από τις Ενωσιακές χρηματοδοτήσεις. Τέτοια έργα δεν συνάδουν με την πολιτική κόστους οφέλους για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Γι’ αυτό δεν είναι στις επιλέξιμες δαπάνες του κράτους της ΕΕ κλπ. Αν ο λαός μας θέλει να μην πνίγεται στις βροχές, να μην καταπλακώνεται στους σεισμούς, να μην καίγεται στις φωτιές πρέπει να πολεμήσει αυτή την πολιτική που θυσιάζει την ίδια του τη ζωή στα κέρδη των λίγων. Πρέπει να συγκρουστεί με την ανοχή που δείχνει το ίδιο το κράτος τοπικό και κεντρικό στα συμφέροντα των καταπατητών.

Έχουμε υπ’ όψη μας μελέτη για τον Πλατανιανό ποταμό που διαπιστώνει ότι σε κάποια περιοχή ο ποταμός από 80 μέτρα φάρδος σύμφωνα με τους επίσημους χάρτες του 1950 έχει περιοριστεί, λόγω καταπατήσεων από ιδιωτικά συμφέροντα, στα 25 και αλλού από τα 50 στα 35. Η παροχετευτική ικανότητα του ποταμού από τα 690 κμ/sec έχει περιοριστεί  στα 156. Αλήθεια το κράτος τοπικό και κεντρικό είναι ή δεν είναι υπεύθυνο να πάρει μέτρα αποτροπής των καταπατήσεων αυτών; Ή μήπως δεν θέλει να χαλάσει τις καρδιές του με τα συμφέροντα που καταπατούν, όταν μάλιστα μερικά είναι αρκετά μεγάλα. Για να μην μιλήσουμε για τις εγκληματικές παρεμβάσεις των ίδιων των δήμων σε τέτοιες ευαίσθητες περιοχές.

Το Τ.Π δεν δίνει απάντηση σε αυτά αλλά και οι υποσχέσεις που γίνονται για φτηνά και έξυπνα έργα και μελέτες περισσότερο παραπέμπουν σε μπαλώματα παρά σε ουσιαστικές παρεμβάσεις και λύσεις. Παραπέμπουν σε αποδοχή των καταπατήσεων και όχι σε σύγκρουση με αυτές. Τα ίδια ισχύουν και για τον αντισεισμικό έλεγχο αλλά και την θωράκιση των κτηρίων και των σχολείων.

Ειδικά για τα σχολεία προτείνουμε να δημιουργηθεί κωδικός και να δρομολογηθεί άμεσα η πολεοδομική τακτοποίησή τους με την έκδοση άδειας οικοδομής όπου δεν υπάρχει. Η σχετική διαδικασία είναι θεσμοθετημένη και μέσα από αυτήν εξασφαλίζεται ταυτόχρονα και ο έλεγχος της στατικής επάρκειας. Της στατικής επάρκειας για την οποία οι έλεγχοι σε όλη τη χώρα σταμάτησαν του 2005. Σε κάθε σχολείο πρέπει να υπάρχει πιστοποίηση της στατικής του επάρκειας και όχι ασάφειες και αοριστίες.

■Πράγματι σχολικά κτήρια τα τελευταία χρόνια ανεγέρθηκαν. Οι ελλείψεις όμως στη σχολική στέγη παραμένουν και το ζούμε με τα προβλήματα στα νηπιαγωγεία και την υποχρεωτική προσχολική αγωγή, με τις ελλείψεις αιθουσών, με τις αλλεπάλληλες προσθήκες στα παλιά κτίρια. Για πάρα πολλά χρόνια υπήρχε πλήρης εγκατάλειψη, οι ανάγκες και ο πληθυσμός αυξάνει και πολλά κτήρια είναι γερασμένα και υποσυντήρητα. κλπ. Η κατάσταση στο ειδικό που επισκέφτηκα είναι δραματική όχι τόσο για την ποιότητα του κτηρίου αλλά για την στενότητα ανεπάρκειά του και μάλιστα για παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Η εξασφάλιση κρατικής χρηματοδότησης για την μετασκευή του ΚΕΓΕ πρέπει να μπεί σε απόλυτη προτεραιότητα κι ας σταματήσουν οι θεωρίες για τα δήθεν καλά και κακά ΣΔΙΤ.

■Και βέβαια εκφράζουμε για άλλη μια φορά την αντίθεσή μας στην αλλαγή της σχολικής χρήσης του οικοπέδου Φραγάκη. Αλλαγή που σχεδιάζεται από τη μέρα που αγοράστηκε για να παραδοθεί στα σχέδια της εμπορευματοποίησης.  Επαναλαμβάνεται το γνωστό παλιό σενάριο που με διάφορες προφάσεις εξοστρακίζει τα σχολεία από τα οικόπεδα φιλέτα. Η λεγόμενη αποκέντρωση των σχολικών κτηρίων δεν μπορεί να είναι το εύσχημο πλασάρισμα της πολιτικής του εξοστρακισμού.

■Για να μην τρέχουμε όμως πίσω από τα γεγονότα και τις ανάγκες προτείνουμε και ζητούμε να προκηρυχθεί μελέτη για το «Master plan» της σχολικής στέγης με ορίζοντα την επόμενη 20 ετία. Να προβλέψουμε τις ανάγκες την γεωγραφική κατανομή τους για να μπορούμε να τις αντιμετωπίζουμε έγκαιρα και οργανωμένα.

■ Παρά τα κονδύλια που υπήρχαν και πέρυσι και φέτος για τις παιδικές χαρές, παρά το πρόγραμμα που εξαγγέλθηκε, αυτές παραμένουν ελάχιστες γιατί υλοποιείται με ρυθμούς χελώνας και βάλε. Όπως ελάχιστοι είναι και οι μικροί αθλητικοί χώροι της γειτονιάς, που θα δίναν την ευκαιρία στα μεγαλύτερα παιδιά μας να παίξουν να ξεκολλήσουν απ’ την εξάρτηση των ηλεκτρονικών.  Αλλά και για τους ίδιους τους μεγαλύτερους συμπολίτες μας υπάρχει η ανάγκη για μια αίθουσα με κάποια βασικά όργανα γυμναστικής. Εκατοντάδες καταφεύγουν σε φυσιοθεραπείες για να αντιμετωπίσουν προβλήματα της σύγχρονης ζωής. Μετά όμως αν δεν μπορούν να συνεχίσουν στα ιδιωτικά γυμναστήρια επανέρχονται στα ίδια. 

■ Ένα τεράστιο θέμα που τόχουμε αναδείξει και άλλες φορές είναι τα χρήματα που ξοδεύουμε να πιάνουν τόπο. Η πείρα και η λογική λέει ότι τα έργα με αυτεπιστασία, που γίνονται δηλ με συνεργεία του δήμου γίνονται και πιο γρήγορα και ποιοτικά και πολύ οικονομικότερα.

Ακόμη και στις υπηρεσίες που μπορούμε να έχουμε το προσωπικό (καθαριότητα) αποφεύγετε να εξοπλιστούν με τον κατάλληλο εξοπλισμό για να κρεμόμαστε από πανάκριβες εργολαβίες.   

Τελειώνοντας .

Το Τ. Π. για το 2021 για άλλη μια φορά προσπαθεί να εισπράξει περισσότερα από τους εργαζόμενους και το λαό. Δίνει προτεραιότητα στην ικανοποίηση όχι των κοινωνικών λαϊκών αναγκών αλλά στις ανάγκες των επιχειρηματικών συμφερόντων. Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ το καταψηφίζει καταθέτοντας αιτήματα και θέσεις με κριτήριο τα συμφέροντα των πολλών.