1 Ο υπό συζήτηση
κανονισμός προσπαθεί να φιμώσει την
αντίθετη άποψη, είτε αυτό αφορά τις
εκλεγμένες παρατάξεις, είτε τους ίδιους
τους δημότες, που με ομαδικά αιτήματα
απευθύνονται στο Δήμο.
Πρακτικά χωρίς
τη συγκατάθεση της πλειοψηφίας και του
προέδρου, κανένα θέμα δεν μπορεί να
συζητηθεί. Ακόμη και το δικαίωμα λόγου
μπορούν να στερήσουν από εκλεγμένο με
την πρόφαση ότι είναι τάχατες εκτός
θέματος ή ότι θίγει τους θεσμούς.
ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ
- Ενώ περισσεύει
η υποκρισία και οι ευχές για την ανάγκη
εκπροσώπησης όλων των παρατάξεων στις
επιτροπές, την ίδια στιγμή με την
κατάπτυστη διαδικασία που καθιερώνουν,
ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΣΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΟ
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΘΕΣΕΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ, όπως
ακριβώς έκαναν στην πρόσφατη εκλογή
των επιτροπών του Δημ. Συμβουλίου.
- Στα λόγια το
Δημ. Συμβ. είναι αρμόδιο να συζητά όλα
τα θέματα του Δήμου. Στην πράξη όμως
κανένα γιατί ΡΗΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ τη συζήτηση
θεμάτων που έχουν αρμοδιότητα ο Δήμαρχος,
οι αντιδήμαρχοι, η οικονομική επιτροπή
κλπ. Έτσι πέρα από την εκλογή των επιτροπών
(με τον τρόπο που καθιερώνεται) τον
προϋπολογισμό και το πρόγραμμα έργων,
που κι αυτά είναι αμφίβολο αν θα έχεις
χρόνο να τα μελετήσεις, επί της ουσίας
και σε βάθος, τίποτε άλλο δεν μένει ως
ρητή αρμοδιότητα του Συμβουλίου.
- Οι δυνατότητες
των εκλεγμένων παρατάξεων να θέσουν
ένα θέμα για συζήτηση, χωρίς τη συγκατάθεση
της πλειοψηφίας και του προέδρου είναι
ολότελα μηδενικές. Ακόμη κι αν όλες
μαζί συμφωνήσουν, ο πρόεδρος ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ
ΣΥΝΕΠΕΙΑ μπορεί να αρνείται τη σύγκληση
και η πλειοψηφία να «σαμποτάρει» την
απαρτία.
- Το ίδιο ισχύει
και για τα συλλογικά αιτήματα των Δημοτών
με πάνω από 25 υπογραφές. Ο πρόεδρος με
διάφορες προφάσεις μπορεί να ΜΗΝ τα
κοινοποιήσει καν στο σώμα. Χωρίς την
έγκριση της πλειοψηφίας είναι ακόμη
και αυτά αδύνατον να συζητηθούν.
2 Από τα
παραπάνω γίνεται φανερό πως θέλουν ένα
Δ.Σ. που θα λειτουργεί φιμώνοντας και
όχι αντικρούοντας την αντίθετη άποψη.
Θέλουν ένα διακοσμητικό όργανο που θα
δίνει δημοκρατική επίφαση στις αποφάσεις
του Δημάρχου και των αντιδημάρχων και
κάποιων ελεγχόμενων έτσι κι αλλιώς
επιτροπών. Αυτή είναι εξ άλλου και η
φιλοσοφία που διαπερνά τον Καλλικράτη
και ο κανονισμός τον αντιγράφει
ερμηνεύοντας ορισμένες πλευρές του επί
το αντιδραστικότερο.
Με την έννοια
αυτή, οι αντιδράσεις των παρατάξεων που
στήριξαν ή έσπειραν αυταπάτες για τον
Καλλικράτη δεν έχουν αφετηρία θέσεις
αρχών αλλά μια μικροπαραταξιακή λογική
που τις φέρνει να αντιδρούν επειδή εδώ
έτυχε να μην είναι χαλίφης στη θέση του
χαλίφη.
3 Τα παραπάνω
δεν γίνονται από κάποιο αντιδημοκρατικό
«καπρίτσιο».
Η ΛΑΙΚΗ
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ και το ΚΚΕ, που τη στηρίζει,
από πολύ νωρίς έχουν ξεκαθαρίσει ότι ο
Καλλικράτης, όλα τα μέτρα και η πολιτική
που καλείται να εφαρμόσει η Τοπική
Διοίκηση, ως τμήμα του ενιαίου κρατικού
μηχανισμού, είναι εξειδίκευση της
πολιτικής των μνημόνιων και των βάρβαρων
αναδιαρθρώσεων σε τοπικό επίπεδο. Στόχος
είναι να θυσιαστούν οι λαϊκές ανάγκες,
τα δικαιώματα, τη δημόσια περιουσία και
τοπικά, με σκοπό την ακόμη πιο αποτελεσματική
διείσδυση, συγκέντρωση και συγκεντροποίηση
του μεγάλου κεφαλαίου. Οι συνέπειες για
τη μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων
θα είναι τεράστιες.
Για να προλάβουν
ή να καθυστερήσουν τις αναπόφευκτες
λαϊκές αντιδράσεις απέναντι σε μια
τέτοια πολιτική προχωρούν στην εφαρμογή
όλο και πιο αντιδραστικών κατασκευασμάτων,
όπως ο υπό συζήτηση κανονισμός.
Ματαιοπονούν.
Μόνο προσωρινά μπορούν να ανακόπτουν
την πορεία των λαών προς την ευημερία
και την κοινωνική προκοπή.
Η ΛΑΙΚΗ
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ καλεί τους εργαζόμενους και
τα λαϊκά στρώματα του Δήμου να μην
πτοηθούν από τέτοια κατασκευάσματα.
Έχουμε την πείρα να τα ακυρώσουμε στην
πράξη. Να εντείνουν τους αγώνες και τις
διεκδικήσεις τους απέναντι στην κυβέρνηση
αλλά και το Δήμο για την ικανοποίηση
των σύγχρονων αναγκών τους.
Χωρίς να
τρέφουμε αυταπάτες στο ΔΣ θα καταθέσουμε
προτάσεις για την αλλαγή και συγκεκριμένων
άρθρων του κανονισμού, αν και θα έπρεπε
στο σύνολό του να αποσυρθεί.
